Ορολογία Βιωσιμότητας

Γλωσσάριο Εννοιών και Ορισμών

Επιμέλεια:
Κωνσταντίνος Καρατσώλης, Δικηγόρος, Υπ. Δρ.

Συνεργάτιδα Έργου:
Ιφιγένεια Τσακαλογιάννη, Δικηγόρος, ΜΔΕ Δ. Περιβάλλοντος, MSc Climate and ICT

Πρόλογοι:
• Δημήτριος Βασιλειάδης, Σύμβουλος Επικρατείας

• Εμμανουέλα Δούση, Καθηγήτρια ΕΚΠΑ, Διευθύντρια της έδρας UNESCO για την Κλιματική Διπλωματία

Συγγραφείς:
• Ιωάννα Βασιλοπούλου, Δικηγόρος, ΜΔΕ Δ. Περιβάλλοντος

• Ελευθερία Βολάκη, Δικηγόρος, ΜΔΕ Δ. Περιβάλλοντος
• Ευαγγελία Κολοβέντζου, Δικηγόρος, LL.M. in Law and Sustainability
• Αθηνά Μιχαλακέα, Δικηγόρος, Υπ. Δρ. Πανεπιστημίου του Λονδίνου
• Μανώλης Χατζηδάκης, Δικηγόρος

Εκδόσεις: Νομική Βιβλιοθήκη, 2023

Ορολογία Βιωσιμότητας

Γλωσσάριο Εννοιών και Ορισμών

Επιμέλεια:
Κωνσταντίνος Καρατσώλης, Δικηγόρος, Υπ. Δρ.

Συνεργάτιδα Έργου:
Ιφιγένεια Τσακαλογιάννη, Δικηγόρος, ΜΔΕ Δ. Περιβάλλοντος, MSc Climate and ICT

Πρόλογοι:
• Δημήτριος Βασιλειάδης, Σύμβουλος Επικρατείας

• Εμμανουέλα Δούση, Καθηγήτρια ΕΚΠΑ, Διευθύντρια της έδρας UNESCO
για την Κλιματική Διπλωματία

Συγγραφείς:
• Ιωάννα Βασιλοπούλου, Δικηγόρος, ΜΔΕ Δ. Περιβάλλοντος

• Ελευθερία Βολάκη, Δικηγόρος, ΜΔΕ Δ. Περιβάλλοντος
• Ευαγγελία Κολοβέντζου, Δικηγόρος, LL.M. in Law and Sustainability
• Αθηνά Μιχαλακέα, Δικηγόρος, Υπ. Δρ. Πανεπιστημίου του Λονδίνου
• Μανώλης Χατζηδάκης, Δικηγόρος

Εκδόσεις: Νομική Βιβλιοθήκη, 2023

Περίληψη

Η έννοια των στρατηγικών επενδύσεων και της fast-track διαδικασίας εισήχθη αρχικά με τον νόμο 3894/2010, που τις προσδιόρισε ως επενδύσεις με σημαντικά αποτελέσματα στη συνολική οικονομία της χώρας. Παράλληλα διευκρινίστηκε η ανάγκη θέσπισης νομικού πλαισίου με το οποίο θα καθίσταται δυνατή η ταχύτατη αδειοδότηση και υλοποίηση αυτών των επενδύσεων, των τόσο αναγκαίων κατά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία στην οποία βρισκόταν τότε η χώρα. Ο στόχος ήταν να δημιουργηθεί φιλοεπενδυτικό περιβάλλον, να ξεπεραστούν διοικητικές στρεβλώσεις και καθυστερήσεις, και να υπάρξουν παράλληλες εγγυήσεις προς τον σκοπό της ασφάλειας δικαίου. Το αρχικό πλαίσιο ανέθετε στην “Ελληνική Εταιρεία Επενδύσεων Α.Ε.” Enterprise Greece” την αξιολόγηση επενδυτικών σχεδίων και την υποβολή εισήγησης περί της στρατηγικότητας τους στη Διυπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων (ΔΕΣΕ). Η τελευταία, ως διφυές κυβερνητικό αλλά και διοικητικό συλλογικό όργανο, αποτελούμενο από τους καθ’ ύλην αρμόδιους υπουργούς, εξοπλίστηκε με αποφασιστική αρμοδιότητα για την υπαγωγή επενδυτικών σχεδίων στο θεσμικό πλαίσιο των στρατηγικών επενδύσεων. Το αρχικό πλαίσιο όμως εμπεριείχε διατάξεις περί παρεκκλίσεων, ένα ειδικό δίκαιο σε πρωτόλεια μορφή, ενώ προέβλεπε ειδική δωσιδικία για διαφορές εκ στρατηγικών επενδύσεων, απευθείας στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Περιείχε παράλληλα διατάξεις περί αναγκαστικής απαλλοτρίωσης υπέρ στρατηγικών επενδύσεων.

Μετά την εισαγωγή στην έννομη τάξη του νόμου 3986/2011, με τον οποίο καθορίστηκε για πρώτη φορά νομικό πλαίσιο για την ωρίμανση, χωροθέτηση και αδειοδότηση, επενδύσεων σε ακίνητα του Δημοσίου (της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου νοουμένης), για πρώτη φορά καθορίστηκαν χρήσεις γης σε τέτοιες αναπτύξεις, ενώ υπήρξε πρόβλεψη για συγκεκριμένο νομικό εργαλείο με μορφή προεδρικού διατάγματος (ΕΣΧΑΔΑ). Σύντομα έγινε σαφές ότι το εύτακτο νομικά και διοικητικά, αλλά και αναγκαίο για την προσέλκυση ιδιωτικών στρατηγικών επενδύσεων και την ασφάλεια δικαίου , θα ήταν να υιοθετηθεί από το νομοθέτη ανάλογη διαδικασία.

Έτσι, με τον Ν. 4146/2013 επιχειρήθηκε η πρώτη και πολύ ουσιαστική τροποποίηση του αρχικού Ν. 3984/2010. Με αυτήν εισήχθη επιπλέον η διαδικασία χωροθέτησης στρατηγικών επενδύσεων με προεδρικό διάταγμα (ΕΣΧΑΣΕ) και με αναλογική χρήση των περί ΕΣΧΑΔΑ διατάξεων. Συστάθηκε επίσης στο υπουργείο Ανάπτυξης η Γενική Διεύθυνση Στρατηγικών Επενδύσεων, ως κεντρική αδειοδοτική αρχή για τις στρατηγικές επενδύσεις, είτε μετά την έκδοση προεδρικού διατάγματος ΕΣΧΑΣΕ και Κοινής Υπουργικής Απόφασης Χωροθέτησης ή Πολεοδόμησης, είτε με απευθείας έκδοση πολεοδομικών και συναφών αδειών σε επενδυτικά σχέδια που δε χρήζουν χωροθέτησης.

Παράλληλα, με το άρθρο 8 του Ν 4447/2016 αρμοδιότητας Υπουργείου Περιβάλλοντος τα ΕΣΧΑΔΑ και ΕΣΧΑΣΕ συμπεριλήφθηκαν στα Ειδικά Χωρικά Σχέδια, ως εργαλεία ειδικού χωροταξικού σχεδιασμού, μεταξύ άλλων. Με το Ν. 4608/2019, η Διοίκηση αξιοποιεί πλέον την εμπειρία από τη λειτουργία του θεσμικού πλαισίου των στρατηγικών επενδύσεων, το ενδιαφέρον των επενδυτών αλλά καταγράφει και την ανάγκη για βελτίωση του πλαισίου.

Πρόλογος Επιμελητή

Κωνσταντίνος Καρατσώλης
Κωνσταντίνος ΚαρατσώληςΔικηγόρος, Υπ. Δρ.

«Η μεγαλύτερη πρόκληση της εποχής μας είναι να γίνουμε η πρώτη κλιματικά ουδέτερη ήπειρος στον κόσμο μέχρι το 2050», αναφέρεται στο προοίμιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, της σημαντικότερης ίσως εξαγγελίας τωρινής και ειδικά μελλοντικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κλιματική ουδετερότητα συνίσταται σε αντιστάθμιση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου με τεχνολογία και ενέργειες μηδενικού περιβαλλοντικού αποτυπώματος, με στόχο την μακροπρόθεσμα απόλυτη εκμηδένισή τους. Βλέποντας συνεχώς τις επιπτώσεις των έντονων καιρικών φαινομένων γύρω μας, οι νέες έννοιες που ακούμε σε καθημερινή πλέον βάση αυξάνονται, με φράσεις όπως «κλιματική αλλαγή», «κλιματική κρίση», «κλιματική ουδετερότητα», «πράσινη μετάβαση» να αποτελούν πλέον μέρος της ζωής μας.

Έννοιες οι οποίες προέρχονται από διαφορετικά επιστημονικά πεδία, συναντώνται, αλληλοσυμπληρώνονται, γίνονται αντικείμενο συζήτησης και επιστημονικής ανάλυσης και καταγράφονται σε κανονιστικά κείμενα, αποκτώντας δεσμευτική ισχύ, αλλά και ειδικότερες επιστημονικές έννοιες όπως οι «κλιματικές προσφυγές», «Πόλεις των 15 λεπτών» και το “greenwashing” αρχίζουν να εμφανίζονται εντονότερα, επηρεάζοντας και διαμορφώνοντας την σύγχρονη πολιτική. Μετά την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία ψηφίστηκε ο πρώτος Ευρωπαϊκός Κλιματικός Νόμος, καθιστώντας υποχρεωτική την εφαρμογή της κλιματικής πολιτικής στον δρόμο για την «κλιματική ουδετερότητα» μέχρι τα μέσα του 21ου αιώνα.  Ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία των λαών της Ευρώπης λοιπόν, θα πρέπει να υπάρχει αφύπνιση, ενημέρωση και συμμετοχή αφενός για ζητήματα εξειδικευμένης γνώσης για επιστημονικά θέματα που αποτελούν αντικείμενο των πλέον ειδικών, και αφετέρου για αποφάσεις και κανονιστικά κείμενα που αναμφισβήτητα θα αλλάξουν την κουλτούρα και τον τρόπο ζωής μας τις επόμενες δεκαετίες.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο επιστημονικός κόσμος, πέραν της έρευνας και καταγραφής, θα πρέπει να υποβοηθήσει την προσπάθεια ενημέρωσης και αφύπνισης του Ευρωπαίου πολίτη, κωδικοποιώντας και εξηγώντας έννοιες και αναλύοντας τις απαιτούμενες διαδικασίες, μεταφράζοντας για όλους τους πολίτες και ιδίως για αυτούς του μέλλοντος έννοιες που θα διαμορφώσουν νέες αξίες για τον άνθρωπο και την καθημερινή ζωή του την επόμενη περίοδο.

Έτσι, θεωρούμε ότι ένα πρώτο βήμα είναι η δημιουργία ενός «λεξικού Βιωσιμότητας» ή γλωσσαρίου, για την εισαγωγή σε αυτό το νέο κόσμο των εννοιών και των όρων προς το σκοπό ανάγνωσης και κατανόησης της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και των βασικών εννοιών που αφορούν την κλιματική αλλαγή, τη βιωσιμότητα (sustainability) και την κλιματική ουδετερότητα. Οι πρώτες εγγραφές φυσικά μελλοντικά δύνανται να ενισχυθούν,  οι καταγραφές των ερμηνειών να εξειδικευτούν, να συμπληρωθούν και να μεταβληθούν, αναλόγως της επιστημονικής εξέλιξης και των συνεχώς μεταβαλλόμενων πραγματικών συνθηκών. Στόχος, σε κάθε περίπτωση, είναι να ξεκινήσει η δημιουργία ενός «οδικού χάρτη εννοιών» για την εκπαίδευση και την αναγκαία κατάρτιση όλων μας με τις έννοιες και τις διαδικασίες που θα αποτελέσουν απαραίτητο στοιχείο της ζωής μας.

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι η ικανότητα κατανόησης των εννοιών και η ενημέρωση των πολιτών είναι πρωταρχικής σημασίας για την αποδοχή της αλλαγής που ήδη συντελείται και την συμμετοχή στην προσπάθεια για την επίτευξή της, με στόχο τη διασφάλιση ενός υγιούς και ασφαλούς μέλλοντος για τον άνθρωπο.

Επιμέλεια

Κωνσταντίνος Καρατσώλης
Κωνσταντίνος ΚαρατσώληςΔικηγόρος, Υπ. Δρ.

Συνεργάτιδα Έργου

Ιφιγένεια Τσακαλογιάννη
Ιφιγένεια ΤσακαλογιάννηΔικηγόρος, ΜΔΕ Δ. Περιβάλλοντος, MSc Climate and ICT

Συγγραφείς

Ιωάννα Βασιλοπούλου
Ιωάννα ΒασιλοπούλουΔικηγόρος, ΜΔΕ Δ. Περιβάλλοντος
Ελευθερία Βολάκη
Ελευθερία ΒολάκηΔικηγόρος, ΜΔΕ Δ. Περιβάλλοντος
Ευαγγελία Κολοβέντζου
Ευαγγελία ΚολοβέντζουΔικηγόρος, LL.M. in Law and Sustainability
Αθηνά Μιχαλακέα
Αθηνά ΜιχαλακέαΔικηγόρος, Υπ. Δρ. Πανεπιστημίου του Λονδίνου
Μανώλης Χατζηδάκης
Μανώλης ΧατζηδάκηςΔικηγόρος

Περιεχόμενα

Ευρωπαϊκή Στρατηγική για τα Δάση για το 2030Ευρωπαϊκό Σχέδιο – Στόχος για το κλίμα 2030Στρατηγική για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗ I
ΠΡΟΛΟΓΟΣ III
ΠΡΟΛΟΓΟΣ VII
Αέρια του θερμοκηπίου (ΑτΘ – Greenhouse Gases – GHGs) 1
Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) 3
Aνθρακική ουδετερότητα (carbon neutrality) 4
Ανθρακικό αποτύπωμα (carbon footprint) 5
Απανθρακοποίηση (decarbonization) 7
Αποανάπτυξη ή απομεγέθυνση (degrowth) 7
Απολιγνιτοποίηση 10
Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη 11
Αρχές βιώσιμης προστασίας ρεμάτων 11
α) Η αρχή της διατήρησης της φυσικής κατάστασης των ρεμάτων 12
β) Η αρχή της αναγνώρισης των ρεμάτων ως φυσικών οικοσυστημάτων 13
γ) Η αρχή της προστασίας της ανεμπόδιστης φυσικής λειτουργίας των ρεμάτων στην περίπτωση εκτέλεσης έργων διευθέτησης 14
δ) Η αρχή της μη μεταβολής του προορισμού των ρεμάτων 14
ε) H αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης στο πεδίο οριοθέτησης των ρεμάτων 15
στ) Η αρχή της μη αποσπασματικής οριοθέτησης των ρεμάτων μέσα από τη νομολογία του ΣτΕ 16
ζ) Η Αρχή της προφύλαξης κατά το Ενωσιακό Δίκαιο στο πεδίο οριοθέτησης των ρεμάτων κατά το Δίκαιο Περιβάλλοντος 16
η) Αρχή αναγκαιότητας εναλλακτικών λύσεων κατά τη Σ.Π.Ε. (Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση) στην περίπτωση οριοθέτησης ρέματος με έργα διευθέτησης) 17
Αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» 18
Αρχής της δέουσας επιμέλειας (due diligence) 21
Αρχή της διαγενεακής ισότητας (Intergenerational equity) 22
Αρχή της ενδογενεακής ισότητας (Intragenerational equity) 23
Αρχή της επανόρθωσης των προσβολών του περιβάλλοντος κατά προτεραιότητα στην πηγή 24
Αρχή της προφύλαξης 26
Αρχή της μη πρόκλησης σημαντικής βλάβης (do no significant harm) 29
Αρχή της φέρουσας ικανότητας 29
Βιοκλιματικός σχεδιασμός ή βιοκλιματική αρχιτεκτονική 33
Βιοποικιλότητα 34
Βιώσιμη ανάπτυξη ή αειφόρος ανάπτυξη 35
Βιωσιμότητα (Sustainability) 37
Δείκτες E.S.G 38
Δεξαμενές (υποδοχείς)/reservoirs/απορροφήσεις άνθρακα 41
Δέσμη μέτρων Fit for 55% 44
Διαδικαστικές αρχές του Διεθνούς Περιβαλλοντικού Δικαίου 44
Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή – Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) 47
Διάσκεψη των μερών της UNFCCC (Conference of the Parties – COP) 50
Δίκαιη Μετάβαση (Just Transition) 50
Δικαίωμα στην ανάπτυξη 58
Δικαίωμα σε ένα υγιές περιβάλλον 59
Εθνικές Καθορισμένες Συνεισφορές (Nationally Determined Contributions – NDCs) 60
Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) 61
Εθνικός Κλιματικός Νόμος 64
Έξυπνη πόλη (Smart City) 66
Εμπόριο Εκπομπών 67
Ενεργειακές Κοινότητες 67
Ενεργειακή απόδοση 70
Ενεργειακή απόδοση κτηρίων 71
Ενεργειακή Ένδεια και Πολιτικές Αντιμετώπισης 73
Ενωσιακό Πρόγραμμα για το Περιβάλλον (Environment Action Programme) 77
Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ) 78
Ευρωπαϊκή Ενεργειακή Πολιτική 78
Ευρωπαϊκός Κανονισμός 2020/852 σχετικά με τη θέσπιση πλαισίου για τη διευκόλυνση των βιώσιμων επενδύσεων (Taxonomy Regulation): 82
Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα (Social Climate Fund) 83
Ευρωπαϊκός Νόμος για το Κλίμα (European Climate Law) 84
Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία (EU Green Deal) 84
(EU Forest Strategy for 2030) 85
Ευρωπαϊκή Στρατηγική Προσαρμογής (EU Adaptation Strategy) 86
Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για το κλίμα 87
(2030 Climate Target Plan) 88
Greenwashing πολιτικές 88
Ζώνες Μηδενικών Εκπομπών 92
Κλιματικές Προσφυγές 95
Κλιματικά ουδέτερες και έξυπνες πόλεις 97
Κλιματική αλλαγή 99
Κλιματική Δικαιοσύνη (Climate Justice) 103
Κλιματική Διπλωματία 106
Κλιματική θωράκιση υποδομών (climate proofing) 107
Κλιματική μεταβλητότητα (climate variability) 108
Κλιματική ουδετερότητα 110
Κλιματικό Σύμφωνο Πόλης (ΚΣΠ) 110
Κλιματικοί πρόσφυγες 111
Κοινές αλλά διαφοροποιημένες ευθύνες (common but differentiated responsibilities) 113
Κυκλική Οικονομία και κλιματική αλλαγή 115
Κώδικας Βιωσιμότητας 123
Λύσεις που βασίζονται στη φύση – Nature-based Solutions (NbS): 124
Μετριασμός (mitigation) 126
Μηχανισμός Καθαρής Ανάπτυξης (Clean Development Mechanism) 127
Νέος Οικοδομικός Κανονισμός (NOK) και Βιωσιμότητα 127
Παροπλισμός ενεργειακών υποδομών (decommissioning) 131
α) Βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου 131
β) Μονάδες καύσης ορυκτών καυσίμων 134
γ) Αιολικά πάρκα 135
Περιβάλλον 135
Περιβαλλοντικά βιώσιμη επένδυση 137
Περιβαλλοντική Συμμόρφωση 139
α) Μοντέλο Ενεργειών Συμμόρφωσης 139
β) Πλάνο Διορθωτικών Ενεργειών (Π.Δ.Ε.) 139
Πόλεις των 15 λεπτών 140
Πολεοδομικό κεκτημένο 143
Πράσινες Δημόσιες Συμβάσεις 144
Προγράμματα Κοινής Εφαρμογής (Joint Implementation) 151
Προσαρμογή (adaptation) 151
Πρωτόκολλο του Κιότο (1997) 151
Στιβάδα – στρώμα του όζοντος 153
Στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ (ΣΒΑ, Sustainable Development Goals – SDGs) 154
Στρατηγική Βιώσιμης και Έξυπνης Κινητικότητας 155
(Biodiversity Strategy 2030) 156
Σύμβαση του Άαρχους (Aarhus) 157
Σύμβαση – Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (UNFCCC – 1992) 159
Συμφωνία των Παρισίων (2015) 161
Σύμφωνο των Δημάρχων για το Κλίμα και την Ενέργεια 162
Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (ΣΕΔΕ – ETS) 163
Συστήματα Περιβαλλοντικής Διαχείρισης και Πιστοποίηση 165
α) Κοινοτικό Σύστημα Οικολογικής Διαχείρισης & Ελέγχου (EMAS) 165
β) Οικολογικό Σήμα της ΕΕ (EU ECOLABEL) 168
γ) Green Key 170
δ) Πιστοποίηση ηλεκτρικών συσκευών 171
Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ) 171
Σχέδιο Δράσης για την Κυκλική Οικονομία (Circular Economy Action Plan) 175
Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας 176
Υπόθεση Notre Affaire à Tous και Άλλοι κατά Γαλλίας 178
Υπόθεση Shell 180
Υπόθεση Urgenda κατά Ολλανδίας 181